de Beeld-estafette II
5 - 8 december: Irja Syvertsen, Sam Timmerman, Ferre Leriche & Marthe Verhoest
Dit memorabele jaar vraagt om een bijzondere afsluiter, en dus duiken we samen met 30 kunstenaars in het online platform Beeld voor een estafette. Elke decemberdag kiest een kunstenaar een werk uit Beeld. De maker die gekozen wordt, kiest de volgende dag zijn favoriet. Hieronder laten we de gekozen kunstenaars van de voorbije dagen aan het woord. Over hun keuze, over hun 2020, over hun inzichten of verwachtingen.
5 december: Jolien Collen kiest Irja Syvertsen
'Ik laat me in dit beeld graag leiden door spielerei van het verbinden van gedachten en objecten. Die je laten verdwalen, maar toch suggestief genoeg zijn. Tupperware is nog altijd goed gerief zie ik.'
Irja Syvertsen - (W)earth
Irja:
'Wat me dit jaar bijbleef? Een waarneming van een wilde kat in de Ardennen, appelsap met gember en Silvia Federici. Mijn plan voor 2021 is om iets gestructureerder, trager en meer gefocust te werken, maar dat zeg ik elk jaar. Ik kijk vooral uit naar de ‘heropening’ van de wereld, kunst zien, steden bezoeken, rommelmarkten, koffie drinken uit een echte tas op een terras, voorspelbaarheid en de lente. Ik ben verwend met een zeer slecht geheugen, dus alles kan opnieuw een verrassing zijn.'
6 december: Irja Syvertsen kiest Sam Timmerman
'Ik ‘ontdekte’ dit werk eigenlijk al op ‘Buy Local’ in Kunsthal Gent en was er meteen weg van. Ik hou enorm van donker, maar humoristisch werk. De korreligheid van het beeld kriebelt in mijn ogen en het heeft iets enerverends, alsof de bloem wakker ligt van alle onrealistische verwachtingen die verbeeld worden aan de muur.'
Sam Timmerman - Zonder Titel
Sam tipt:
Het voorbije jaar ontdekte ik 'A Confederacy Of Dunces' (John Kennedy Toole), 'Shahnameh' (Ferdowsi) en Maelstrom (C. Hudréaux).
Mijn plannen voor 2021? Ik hoop dat ik net zoals in 2020 ongehinderd mijn ding zal kunnen blijven doen, voltijds tekeningen maken dus. En ik krijg al eens de vraag om al mijn werk te bundelen in een boek, dus waarschijnlijk is dat wel iets voor 2021. Maar ik weet het nog niet. Misschien ga ik wel aan sport doen. Tennis bijvoorbeeld. Of zwemmen.
Ik kijk ook uit naar de bloei van de bloemen uit mijn tuin. Voorts ben ik altijd benieuwd naar nieuw werk van vrienden, kennissen en collega’s. En naar een vaccin.'
7 december: Sam Timmerman kiest Ferre Leriche
'Het is een autonome tekening, die dus geen specifieke context nodig heeft, en dat is voor mij soms genoeg. Voor de rest kan/wil ik er weinig over kwijt.'
Ferre Leriche - Not my cubicle.
Ferre over het voorbije jaar:
'Ik denk dat ik na dit jaar, meer dan ooit, de spanning en het avontuur van met werk bezig zijn naar waarde kan schatten. Het samenkomen met anderen, het dronken lullen over de kunsten op café, het atelierbezoek bij vrienden en het uitwisselen van ideeën. Ik besefte hoe elk gesprek een indruk kan nalaten op werk, en hoe groot de noodzaak hiervoor is. Dat geldt natuurlijk niet enkel voor de kunsten.
Ik werkte dit jaar vooral aan een serie kleine schilderijtjes (ook te vinden op beeld.be of op mijn Instagram), voornamelijk omdat ik vaak ´s nachts op mijn werk tijd heb om hieraan te werken. Ik had geen zin grote vellen papier mee te sleuren. Die afkeer heb ik ondertussen aan de kant gezet. Ik ga terug op zoek naar de ontdekkingsreis die tekenen is.
Mijn voornemen voor 2021? Ik zou graag eens samenwerken met andere artiesten, zelfs letterlijk samen aan een canvas zitten. Of een platenhoes onder handen nemen, waarin ik me laat leiden door de muziek en woorden van de muzikant. In elk geval wil ik ook artistiek een punt zetten achter dit lockdownjaar.
En ik kijk uit naar een avond die me kan verrassen: uitgaan en weten dat er geen voorspelbaarheid bestaat in de nacht. Een gevoel dat dit jaar en zeker de laatste maanden ver te zoeken was.'
8 december: Ferre Leriche kiest Marthe Verhoest
'Ik vind dat dit het soort beeldend werk is waarin de beeldtaal en de thematiek elkaar perfect aanvullen. Het gaat er qua beeldende opbouw ongelooflijk fijn en delicaat aan toe, een keurige uitvoering die esthetisch zeer uitnodigend en makkelijk verteerbaar is en toch uitdaagt om van dichter te kijken. Als je dan van dichterbij kijkt, zie je zowel inhoudelijk als beeldend wat er echt gaande is. Opeens gaat het niet langer over gewoon mooi afgebeelde lingerie maar over identiteiten, over een eigenheid, over de problematiek.
Wat er op het eerste zicht uitzag als een best willekeurig stilleven dat esthetisch makkelijk verteerbaar is, raakt bij beter kijken thema´s als identiteit, sensualiteit en persoonlijkheid. Ook de titel, die de nadruk legt op de persoonlijke noodzaak van je mooi voelen, voelt als een verademing. De tekenkundige stijl ondergaat een metamorfose. Als je goed kijkt, is dat wat er eerst fluweelzacht uitzag een wanpatroon aan krassen die een hardheid en ruwheid toevoegen. Dat zorgt voor diepte in dit anders zeer zacht-schone werk.'
Marthe Verhoest - I wanted to feel pretty
Marthes ontdekking van 2020?
Ik was bijzonder onder de indruk van 'Gilding the lilly' van Les monseigneurs in Kunsthal. Dat zal me zeker bijblijven van het voorbije jaar.
Ik deed dit jaar, aangezien ik nergens naartoe kon werken, onderzoek met textiel. Wanneer de tijd stilstaat, kan je het best de tijd doden met experiment en nieuwe technieken. Ik heb tapijten leren trekken en breien, en hoop na de lockdown hiermee een tentoonstelling te maken.
Ik kijk uit naar terrasjes en samen dansen in 2021. En ik wil mijn voornemens verderzetten om samen met vrienden een vzw op te richten om meer kunst in publieke ruimtes te krijgen. In plaats van toeschouwers in publieke ruimtes te duwen. Lekker kunst uit de white cube halen!
