Scroll, follow, like. Het driedelig gebod van Instagram, waarbij de volgorde er niet per se toe doet. En om je dat allemaal gericht te laten doen, lijsten we opnieuw vijf profielen op die jouw schermtijd genadeloos de hoogte in doen schieten.
Deze maand scheen de zon. En u zal het geweten hebben. Voor zwembadfoto’s is het misschien nog net iets te vroeg, maar voor de meest toegewijde pootjesbaders is het ‘Pools’-project van Clementine Vaultier sterk aan te raden: keramieken miniatuurzwembaden in diverse vormen voor diverse doeleinden. Voor het serveren van punch, als bakvorm voor bananenbrood, of als decadente drinkbak voor je viervoeter. Eat this Willy Naessens.
De promotekst van Jan Leenders valt te lezen met veel humor: “I have a master degree in visual arts, so you can be 200% sure in a few years my paintings will be worth millions.” Meer overtuigingskracht hebben potentiële kopers niet nodig voor het kopen van een paar billen. Jans naïeve tekeningen in ruwe lijnen groeien vaak uit tot series, waardoor je extra lang blijft scrollen doorheen zijn pagina.
Jawel, ook de smartphone van ondergetekende telde de laatste periode meer stappen dan ooit. Om het thuiswerken uit het systeem te krijgen, maar vooral omdat die buitenwereld in zijn alledaagsheid best voldoening kon bieden. Voor alle stadswandelaars ter lande is enpleinpublic meerdere omwegen waardig. Dichtgetimmerde ramen, afgesloten ingangen, of elk houten paneel dat de omgeving wil afschermen in afwachting van een nieuw gebouw moet geloven aan de olieverf van enpleinpublic. De snelle, ruwe penseelstreken doen je het wachten op een nieuw uitzicht uitstellen en misschien zelfs vergeten.
In haar serie ‘An ode to a beautiful object’ brengt grafisch ontwerpster Annelien Snyers telkens een tweeluik op een favoriet object. Van minigolfbaan tot Yakult-flesje: de herkenbare figuren worden uitgedaagd in amorfe vormen. Verder zul je ook zien: Japans geïnspireerde ontwerpen voor vuurwerk, telefoons en fietsen. En dat in grillige lijnen en vormstudies waarvan je wilde dat je ze zelf in je schetsboek had neergetekend.
Kunstenaar D.D. Trans werd al eens gespot in een editie van Kunstletters, maar met het ontdekken van zijn Instagram-account gaat (niet overdreven) een nieuwe wereld voor je open. Dankzij zijn blik op busjes houtlijm, snelbinders of een melkflesje wordt de functie van deze dagdagelijkse objecten waardeloos, maar hun esthetiek versterkt. Door de manier waarop hij zijn werken fotografeert, zo clean en anoniem als was het voor een productcatalogus, maakt deel uit van zijn identiteit.