Staff Pick
Arie in zijn eigen ritme, monsterkinderen, vernuftig raderwerk, radioactieve beren, benen in de knoop....: onze redactiemedewerker Ward dwaalde door de wondere wereld die www.beeld.be ondertussen is en koos bijzondere werken die verbazen.
Float . : Arie
Arie had ik nog niet ontmoet op de bijzondere planeet die Float . aan het bevolken is met mysterieuze houtskoolgnomen die nog moeten beslissen of ze nu in 2D of 3D door het leven willen gaan. Arie kon ook in een cartoon van Gummbah of de 'Windowlicker’-clip van Aphex Twin terecht gekomen zijn, maar hij koos voor een bestaan op een plankje in mdf. Voorlopig nog in een bevroren dansmove, lijkt het wel. Maar dat kan nog veranderen, want Arie heeft zijn eigen ritme.
Ellen Nauwynck: Soulstain
Ellen maakt intrigerend werk waarmee ze haar psychische kwetsbaarheid een plaats geeft. Ik hou van het ritme, de plaatsing, de alledaagse elementen, de radarwerken waarmee ze in dit werk nagaat hoe tijd voor haar werkt. Het verleden, heden en de toekomst gebeuren soms tegelijkertijd. Om dat te kunnen plaatsen en verwerken, maakt Ellen bijzondere assemblages en vindt zichzelf daardoor terug.
Christine Morren: In the name of all animals, don't mess with us!
Een beer die net zo kwaad kan kijken als de vals onschuldige kinderen in de schilderijen van Yoshitomo Nara. ‘Don’t mess with us’! Een woordvoerder voor de dieren dus, deze kwaaie beer met een missie, die er met zijn gifgroene pels ook nog eens gevaarlijk radioactief uitziet.
Anja Middelkoop: Wissertjes
Een mooi object: flinke orde links, innemend blauw rechts. Anja lijkt van eenvoud te houden in werken die wat arte povera aandoen en waarin voorwerpen die verloren of weggegooid zijn ‘vanzelf’ op hun plaats vallen.
Katrien Hofman: Stuffed
Een rollercoaster van benen. Flink in de knoop. Er is een versie met en een zonder schoenen. Benieuwd waar die met schoenen zoal naartoe gaat.
Myriam Voet: Lonely
Een vreemde, wat psychoanalytische taart in het gezicht. Bizar gemaakt, ook. Kijken we naar de eenzaamheid van de siamese tweeling, voor altijd verbonden aan het lot of naar een verlangen om volledig op te gaan in de andere.
Joëlle Janssens: *x*
Er wordt veel gespeeld, verkleed en verstopt in de *X* fotoreeks van Joëlle Janssens. Een wolf loert in bed op een onschuldig slapend jongetje, kindmonsters verstoppen zich in de tuin of dwalen door de verlaten gangen van een hotel. De beelden zelf verstoppen zich niet: het licht staat altijd hard, de kleuren zijn fel.
Karien Deroo: They are waiting for you, like I am waiting for you; don't come home
‘They are waiting for you’. ‘Don’t come home’. Met meerderen dus, die hem/haar thuis opwachten. De blik van het slachtoffer zegt alles, de zwarte veeg onder het oog. Er is drama in de maak (alweer) en het is hopen op een goede afloop. Overtuigend neergezet, vind ik, in een stijl die gelijkenissen vertoont met de schilderijen van Jenny Saville.
